Door: Natascha Schenk

Kun je je met terugwerkende kracht ziek melden bij het UWV? Jazeker, en het UWV moet die ziekmelding ook onderzoeken. Maar een ziekmelding met terugwerkende kracht leidt niet altijd tot toekenning van een ZW-uitkering. Dat zit zo.

Juridisch kader
Een ZW-uitkering kun je krijgen als je op het moment van ziek worden, verzekerd was voor de Ziektewet. Dat ben je:
* als je als werknemer werkt bij een werkgever (artikel 20 ZW);
* als je een uitkering krijgt van het UWV, zoals een WW-uitkering (artikel 7 ZW);
* in de vier weken nadat je verzekering is geëindigd (artikel 46 ZW).

Let op! Voor de vraag of je verzekerd bent, wordt niet gekeken naar de datum van je ziekmelding maar naar de datum per wanneer je je ziek meldt.

Ziekmelding
De hoofdregel is dat je uiterlijk op de tweede ziektedag je ziekmelding moet doorgeven aan het UWV (artikel 38ab ZW). Doe je dat te laat? Dan kan het UWV een maatregel opleggen. Het uitgangspunt is een korting van 5% van het uitkeringsbedrag gedurende één maand (artikel 2 lid 1 sub a Maatregelenbesluit sociaalzekerheidswetten).

Casus
Betrokkene ontvangt een WW-uitkering in de periode januari 2020 tot en met september 2020. Twee jaar later, in februari 2022, geeft betrokkene aan dat hij eigenlijk vanaf 1 januari 2020 ziek was en vanaf dat moment een ZW-uitkering had moeten krijgen. Omdat hij als eerste ziektedag, een dag noemt waarop hij verzekerd was voor de ZW (op grond van zijn WW-uitkering) moet het UWV deze ziekmelding beoordelen. Ook al wordt de ziekmelding pas twee jaar later gedaan.

Rechtbank Noord-Holland
De rechtbank legt in die zaak uit dat een ziekmelding met terugwerkende kracht weliswaar mogelijk is maar dat het voor risico komt van de betrokkene als zijn medische situatie (door de late melding) achteraf niet volledig te reconstrueren of te bewijzen is. Voor deze betrokkene betekent dit dat hij niet voldoende medische informatie heeft om zijn ziekmelding mee te staven en dat hij daarom géén ZW-uitkering krijgt.

Tip!
Het is natuurlijk het beste om de ziekmelding direct door te geven aan het UWV. Daarmee voorkom je een heleboel problemen. Maar als dit niet lukt, weet dan dat een ziekmelding met terugwerkende kracht ook kan. Zelfs als je inmiddels geen uitkering meer van het UWV ontvangt. Het gaat om de datum per wanneer je je ziek meldt en de vraag of je op dat moment verzekerd was voor de ZW. Denk daar dus aan bij de ziekmelding!

Achtergrondinformatie

Uitspraak van de rechtbank Noord-Holland nalezen? Dat kan hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBNHO:2023:13389 (r.o. 12)

Het is overigens al jaren vaste rechtspraak van de Centrale Raad dat de omstandigheid dat door tijdsverloop de medische situatie niet meer met zekerheid vast te stellen is, voor risico komt (en blijft) voor degene die de late aanvraag doet. Dat zie je onder andere in deze uitspraak terug: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2021:1720 (r.o. 4.1). Deze rechtspraak geldt overigens niet alleen voor de ZW, maar bijvoorbeeld ook voor de WIA en WAO.

Door: Natascha Schenk

Je hebt ernstige vermoeidheidsklachten en uiteindelijk wordt CVS vastgesteld. Eerder werkte je altijd 32 uur per week maar nu kom je, in aangepast werk, niet verder dan 16 uur per week. Bij de WIA-beoordeling stelt het UWV dat je 40 uur per week kunt werken. Wat kun je nu doen om een passende urenbeperking te krijgen?

Diagnose of feitelijke beperkingen
Uit rechtspraak van de Centrale Raad volgt dat de diagnose niet bepalend is voor de vraag of je arbeidsongeschikt bent. Het gaat om de beperkingen die je als gevolg van ziekte hebt. Met andere woorden: het UWV kijkt bij de WIA-beoordeling naar de beperkingen met een medisch objectiveerbare oorzaak.

CVS
De rechtbank Rotterdam erkent in een recente uitspraak dat die medische objectiveerbaarheid in CVS-zaken vaak lastig vast te stellen is. Juist omdat in die zaken een medische verklaring voor de chronische vermoeidheid niet of niet eenduidig vast te stellen is.

Beoordelingskader
Daarom heeft de Centrale Raad voor die gevallen geoordeeld dat de verzekeringsarts een individuele beoordeling moet maken waarbij de ervaren belemmeringen worden getoetst op plausibiliteit en consistentie.

Oftewel: kunnen de ervaren belemmeringen verklaard worden door de CVS en leidt dat tot het aannemen van beperkingen (ook als er niet direct een medische verklaring is voor de ervaren klachten)?

In de praktijk
Uit de uitspraak van de rechtbank Rotterdam blijkt dat dit nog niet in alle gevallen goed gedaan wordt.

Want hoewel de rechtbank duidelijke aanwijzingen ziet voor de plausibiliteit en consistentie van de beperkingen, blijkt uit de rapportage van de UWV-arts helemaal niet dat daarop getoetst is.

Dat betekent dat sprake is van een motiveringsgebrek en dat het UWV de zaak opnieuw moet beoordelen en beter moet motiveren welke beperkingen er (niet) zijn.

Tip!
In zaken waarin sprake is van CVS (of een andere moeilijk objectiveerbare aandoening), kijk goed naar het gehanteerde toetsingskader!

En ook: hoewel de hoofdregel is dat de eigen ervaring van de klachten niet doorslaggevend is, betekent dit niet dat daaraan helemaal geen waarde gehecht kan worden. Ook dat benadrukt de rechtbank Rotterdam nog eens.

Uitspraak nalezen?

Uitspraak van de rechtbank Rotterdam nalezen? Dat kan hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBROT:2024:1139

Door: Natascha Schenk

Het deskundigenoordeel. Een mooi instrument om te toetsen of je op de goede weg zit met de re-integratie van je zieke werknemer. Maar wat als je lang moet wachten op dat deskundigenoordeel? Kun je dat dan tegen het UWV gebruiken als je uiteindelijk een loonsanctie opgelegd krijgt?

Juridisch kader
In artikel 32a lid 3 Wet SUWI staat dat het UWV een deskundigenoordeel afgeeft binnen twee weken na ontvangst van het verzoek

In de praktijk
Helaas zien we in de praktijk vaak dat het UWV het deskundigenoordeel niet binnen deze termijn kan afgeven. Uit de cijfers van het UWV (over de eerste acht maanden van 2023) blijkt zelfs dat slechts 42,1% van de deskundigenoordeel binnen vier weken wordt afgegeven. Het percentage dat daadwerkelijk binnen de wettelijke termijn van twee weken wordt afgegeven is niet bekend.

Onregelmatig
De rechtbank Amsterdam heeft al eerder geoordeeld dat het enkele feit dat het UWV de termijn van twee weken overschrijdt, niet betekent dat het UWV daarmee onrechtmatig heeft gehandeld. Daarvoor zijn “bijkomende omstandigheden” nodig.

Casus
In een recente uitspraak van de Centrale Raad deed zich het volgende voor. Op 20 juli 2018 wordt een deskundigenoordeel aangevraagd dat uiteindelijk (ruim drie maanden later) wordt afgegeven op 31 oktober 2018. De werkgever krijgt een loonsanctie opgelegd waarover geprocedeerd wordt tot en met de Centrale Raad.

Centrale Raad
De Centrale Raad moet zich in die zaak ook uitspreken over de consequenties van het te late deskundigenoordeel. Helaas voor deze werkgever oordeelt de Centrale Raad daarover:

“De rechtbank heeft ook terecht geoordeeld dat het lange tijd uitblijven van het door werkneemster gevraagde deskundigenoordeel geen deugdelijke grond oplevert voor het achterwege laten van voldoende re-integratie-inspanningen.”

Oftewel: je kunt het UWV niet “de schuld geven” van jouw loonsanctie op de grond dat zij te laat waren met het deskundigenoordeel.

Tip!
Hoewel in de wet wél een termijn wordt gegeven, kun je juridisch gezien niets doen wanneer de termijn wordt overschreden door het UWV.

Omdat een deskundigenoordeel géén besluit is in de zin van de Algemene wet bestuursrecht kun je het UWV niet in gebreke stellen en een dwangsom vorderen. Ook kun je niet tegen het uitblijven van het deskundigenoordeel in bezwaar of beroep gaan. Bespaar je dus deze moeite.

Achtergrondinformatie
Je kunt hier artikel 32a lid 3 Wet SUWI vinden: https://wetten.overheid.nl/BWBR0013060/2024-01-01/0#Hoofdstuk5_Paragraaf5.1_Artikel32a

Uitspraak van de rechtbank Amsterdam nalezen? Dat kan hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBAMS:2021:6648 (r.o. 4.4).

De uitspraak van de Centrale Raad vind je hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2023:2535 (r.o. 4.2)

De kwantitatieve cijfers van het UWV bekijken? Dat doe je hier: https://www.uwv.nl/nl/publicaties/jaar-en-tertaalverslagen/2023/uwv-kwantitatieve-informatie-eerste-acht-maanden-2023 (p.5).

Door: Natascha Schenk

Werkgevers opgelet! Sluit je na twee jaar ziekte een vaststellingsovereenkomst (VSO) met jouw zieke werknemer? Let dan in ieder geval op de volgende twee punten, anders loop je misschien de compensatie van de transitievergoeding mis.

Reden van beëindiging
De Centrale Raad oordeelde recent in een zaak waar de verkeerde beëindigingsgrond zou zijn genoemd in de VSO. Daarom werd de compensatie transitievergoeding geweigerd door het UWV.

Het dienstverband werd weliswaar beëindigd na twee jaar ziekte maar daarnaast speelde ook een verstoorde arbeidsrelatie. Zowel in de VSO als in de stukken rondom het ontslag als statutair bestuurder werd een “diepgaand verschil van inzicht” genoemd als reden van de beëindiging.

Volgens het UWV is de reden van de beëindiging dus gelegen in de verstoorde arbeidsrelatie en niet in langdurige arbeidsongeschiktheid. En dat is voldoende reden de compensatie te weigeren.

De werkgever betoogt dat de reden voor de beëindiging tweeledig kan zijn. De langdurige arbeidsongeschiktheid kan mede aan de beëindiging ten grondslag hebben gelegen. De Centrale Raad vindt dat echter niet uit de stukken blijken. De compensatie is terecht geweigerd door het UWV en de transitievergoeding komt volledig voor eigen rekening van de werkgever.

Beëindigingsdatum
In een andere uitspraak die de Centrale Raad deze week publiceerde, werd de compensatie door het UWV geweigerd omdat de einddatum vóór twee jaar ziekte zou liggen. Ook dan is er geen recht op compensatie van de transitievergoeding.

De situatie was als volgt. Werknemer is op 19 november 2019, 2 jaar ziek. Een maand later sluiten zij een VSO waarin staat dat het dienstverband eindigt per 1 oktober 2019 en dat werknemer gelijktijdig per 1 oktober 2019 benoemd wordt in een andere, passende functie. In eerste instantie voor 1,0 en per 19 november 2019 wordt dit teruggebracht naar 0,6 (conform de WIA-beslissing). De werkgever vraagt compensatie voor de gedeeltelijke transitievergoeding die op dat moment betaalt wordt.

De compensatie wordt afgewezen door het UWV maar de Centrale Raad is het daar, onder verwijzing naar de Kolom-uitspraak, niet mee eens. Het UWV moet daarom een nieuw besluit nemen. Goed nieuws voor de werkgever, maar die heeft daar wel ruim drie jaar over moeten procederen…

Tip!
Laat je VSO opstellen door een specialist zodat je zeker weet dat je de compensatie transitievergoeding niet mist. Het is écht zonde om dat geld mis te lopen. Laat je dus goed adviseren over de VSO.

Uitspraak nalezen?

Uitspraak van de Centrale Raad nalezen over de reden van de beëindiging? Die vind je hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2024:303

Uitspraak van de Centrale Raad over de datum van de beëindiging bekijken? Dat kan hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2024:297

Door: Natascha Schenk

Jouw zieke werknemer is uit dienst gegaan en na toekenning van de WGA-uitkering naar het buitenland vertrokken. Jij blijft achter met de financiële lasten van die WGA-uitkering. Je vraagt daarom een herbeoordeling aan. Maar hoe ziet die herbeoordeling er in dit geval uit? Moet de werknemer terug naar Nederland komen of is een telefonisch spreekuur voldoende?

Situatie
Werknemer krijgt een WGA-uitkering toegekend omdat hij 100% arbeidsongeschikt is. Bij die beoordeling vindt géén fysiek spreekuur plaats. Enige tijd later vraagt de ex-werkgever een herbeoordeling aan. De verzekeringsarts heeft een spreekuurcontact via beeldbellen. In bezwaar heeft de bezwaar verzekeringsarts telefonisch contact met de werknemer. Beide concluderen dat werknemer ongewijzigd 100% arbeidsongeschikt is en zijn WGA-uitkering houdt.

Werkgever
Werkgever is van mening dat het medisch onderzoek onzorgvuldig was, mede omdat werknemer niet is gezien door het UWV.

Juridisch kader
Uit de rechtspraak volgt dat wanneer de zieke werknemer woont in een EU-land, de gang van zaken als volgt moet zijn:
* de medische situatie wordt vastgesteld door een arts in het woonland;
* het UWV doet daartoe een verzoek aan het uitvoeringsorgaan sociale verzekeringen in het woonland;
* omdat het specialisme “verzekeringsgeneeskunde” alleen in Nederland voorkomt, mag de medische beoordeling in het buitenland gedaan worden door een arts die géén verzekeringsarts is;
* de UWV-verzekeringsarts maakt vervolgens, op basis van de verkregen informatie, een beoordeling van de lichamelijke en psychische beperkingen, die hij neerlegt in een FML.

UWV
In dit geval had het UWV een verzoek gedaan aan het uitvoeringsorgaan in Polen. Om onduidelijke redenen heeft het gevraagde onderzoek echter niet plaatsgevonden. Ook heeft het UWV medische informatie opgevraagd bij de psychiater waar werknemer onder behandeling zou zijn, maar die informatie werd niet ontvangen.

Het UWV neemt daarom een beslissing op basis van de informatie die wél voorhanden is en de (video)bel spreekuren.

Rechtbank
De rechtbank vindt deze gang van zaken onzorgvuldig. In de uitspraak staat onder andere: “Het komt de rechtbank vreemd voor dat beide verzekeringsartsen zonder de ex-werknemer fysiek te hebben gezien, concluderen dat hij onverminderd volledig arbeidsongeschikt is op medische gronden.” Ook geeft de rechtbank aan dat het niet duidelijk is waarom werknemer niet is uitgenodigd voor een spreekuur in Nederland.

Conclusie
Het UWV moet de werknemer alsnog oproepen voor een fysiek spreekuur, in Polen of in Nederland.

Tip!
De rechtbank herhaalt in deze uitspraak nog eens dat wanneer een werkgever in bezwaar of beroep gaat, op het UWV een zwaardere motiveringsplicht rust. Daarbij verwijst de rechtbank ook naar rechtspraak van de Centrale Raad. Sta je werkgevers bij? Wijs dan in de procedure op deze zwaardere motiveringsplicht.

Meer lezen?
Deze blog schreef ik naar aanleiding van een recente uitspraak van de rechtbank Den Haag, die vind je hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2023:20153

Een interessante uitspraak van de Centrale Raad over de medische beoordeling van uitkeringsgerechtigden in het buitenland, lees je hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2023:1408

De uitspraak waarnaar de rechtbank verwijst in het kader van de zwaardere motiveringsplicht voor het UWV, is hier te vinden: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2009:BJ9342