Door: Natascha Schenk

Natuurlijk is het verstandig om zo snel mogelijk na de loonsanctie de re-integratie op te pakken. Hoe eerder je de tekortkomingen in het re-integratietraject hersteld, hoe eerder je een bekortingsverzoek kunt indienen. Maar wist je ook dat je het bekortingsverzoek niet té vroeg moet indienen? Dat zit zo.

Loonsactieperiode
Als het UWV van mening is dat je te weinig hebt gedaan aan de re-integratie van jouw zieke werknemer, legt het UWV een loonsanctie op van 52 weken. Die periode wordt niet afgestemd op de ernst van de tekortkomingen en er is geen sprake van maatwerk. Dat vloeit voort uit artikel 25 lid 9 Wet WIA en alle rechtspraak die we daarover hebben.

Je krijgt dus een “standaard” loonsanctie van 52 weken opgelegd maar de uiteindelijke duur is afhankelijk van de inspanningen die je verricht in de loonsanctieperiode.

Bekorting
In het arbeidsdeskundig rapport van het UWV vind je terug wat de reden is van de loonsanctie en ook wat je moet doen om de loonsanctie te bekorten. Heb je alles gedaan wat daar in staat? Dan kun je een bekortingsverzoek indienen. De loonsanctieperiode kan dan korter worden dan 52 weken.

Termijnen
Het UWV moet binnen drie weken beslissen op jouw bekortingsverzoek. Vind het UWV ook dat je alle tekortkomingen hebt hersteld? Dan eindigt de loonsanctie zes weken na de datum waarop het UWV de beslissing op het bekortingsverzoek heeft genomen. Tussen het bekortingsverzoek en het einde van de loonsanctie zit dus maximaal negen weken.

Beoordeling bekortingsverzoek
Bij de beoordeling van het bekortingsverzoek kijkt het UWV naar jouw inspanningen in de periode tussen het loonsanctiebesluit én het bekortingsverzoek. De rechtbank Den Haag heeft dat vorige week nog eens bevestigd.

Het heeft dus geen zin het bekortingsverzoek vast in te dienen onder het mom: “Het duurt allemaal zo lang bij het UWV, ik dien het gewoon vast in en ondertussen maken we het dossier op orde.” Alle inspanningen die je verricht ná het bekortingsverzoek worden namelijk niet betrokken bij de beoordeling!

Tip!

Kijk goed naar de tekortkomingen die door het UWV zijn vastgesteld en wat je moet doen om die te herstellen. Het ligt namelijk op jouw weg als werkgever om aan te tonen dat alle tekortkomingen zijn hersteld. De bewijslast ligt in die zin aan jouw zijde.

Achtergrondinformatie Deze post schreef ik naar aanleiding van deze uitspraak van de rechtbank Den Haag: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2024:5372 (r.o. 4.4)

Uitspraken van de Centrale Raad waaruit blijkt dat de loonsanctie “standaard” voor 52 weken wordt opgelegd:
* https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2011:BP2226
* https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2011:BU8224
* https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2023:2216
De wettelijke basis voor de loonsanctie en het bekortingsverzoek vind je hier:
* artikel 25 lid 9 Wet WIA (52 weken)
* artikel 25 lid 12 Wet WIA (bekortingsverzoek)
* artikel 25 lid 13 Wet WIA (beslistermijn bekortingsverzoek)
* artikel 25 lid 14 Wet WIA (einde loonsanctie na bekortingsverzoek).

Door: Natascha Schenk

Kun je je met terugwerkende kracht ziek melden bij het UWV? Jazeker, en het UWV moet die ziekmelding ook onderzoeken. Maar een ziekmelding met terugwerkende kracht leidt niet altijd tot toekenning van een ZW-uitkering. Dat zit zo.

Juridisch kader
Een ZW-uitkering kun je krijgen als je op het moment van ziek worden, verzekerd was voor de Ziektewet. Dat ben je:
* als je als werknemer werkt bij een werkgever (artikel 20 ZW);
* als je een uitkering krijgt van het UWV, zoals een WW-uitkering (artikel 7 ZW);
* in de vier weken nadat je verzekering is geëindigd (artikel 46 ZW).

Let op! Voor de vraag of je verzekerd bent, wordt niet gekeken naar de datum van je ziekmelding maar naar de datum per wanneer je je ziek meldt.

Ziekmelding
De hoofdregel is dat je uiterlijk op de tweede ziektedag je ziekmelding moet doorgeven aan het UWV (artikel 38ab ZW). Doe je dat te laat? Dan kan het UWV een maatregel opleggen. Het uitgangspunt is een korting van 5% van het uitkeringsbedrag gedurende één maand (artikel 2 lid 1 sub a Maatregelenbesluit sociaalzekerheidswetten).

Casus
Betrokkene ontvangt een WW-uitkering in de periode januari 2020 tot en met september 2020. Twee jaar later, in februari 2022, geeft betrokkene aan dat hij eigenlijk vanaf 1 januari 2020 ziek was en vanaf dat moment een ZW-uitkering had moeten krijgen. Omdat hij als eerste ziektedag, een dag noemt waarop hij verzekerd was voor de ZW (op grond van zijn WW-uitkering) moet het UWV deze ziekmelding beoordelen. Ook al wordt de ziekmelding pas twee jaar later gedaan.

Rechtbank Noord-Holland
De rechtbank legt in die zaak uit dat een ziekmelding met terugwerkende kracht weliswaar mogelijk is maar dat het voor risico komt van de betrokkene als zijn medische situatie (door de late melding) achteraf niet volledig te reconstrueren of te bewijzen is. Voor deze betrokkene betekent dit dat hij niet voldoende medische informatie heeft om zijn ziekmelding mee te staven en dat hij daarom géén ZW-uitkering krijgt.

Tip!
Het is natuurlijk het beste om de ziekmelding direct door te geven aan het UWV. Daarmee voorkom je een heleboel problemen. Maar als dit niet lukt, weet dan dat een ziekmelding met terugwerkende kracht ook kan. Zelfs als je inmiddels geen uitkering meer van het UWV ontvangt. Het gaat om de datum per wanneer je je ziek meldt en de vraag of je op dat moment verzekerd was voor de ZW. Denk daar dus aan bij de ziekmelding!

Achtergrondinformatie

Uitspraak van de rechtbank Noord-Holland nalezen? Dat kan hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBNHO:2023:13389 (r.o. 12)

Het is overigens al jaren vaste rechtspraak van de Centrale Raad dat de omstandigheid dat door tijdsverloop de medische situatie niet meer met zekerheid vast te stellen is, voor risico komt (en blijft) voor degene die de late aanvraag doet. Dat zie je onder andere in deze uitspraak terug: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2021:1720 (r.o. 4.1). Deze rechtspraak geldt overigens niet alleen voor de ZW, maar bijvoorbeeld ook voor de WIA en WAO.

Door: Natascha Schenk

Je hebt ernstige vermoeidheidsklachten en uiteindelijk wordt CVS vastgesteld. Eerder werkte je altijd 32 uur per week maar nu kom je, in aangepast werk, niet verder dan 16 uur per week. Bij de WIA-beoordeling stelt het UWV dat je 40 uur per week kunt werken. Wat kun je nu doen om een passende urenbeperking te krijgen?

Diagnose of feitelijke beperkingen
Uit rechtspraak van de Centrale Raad volgt dat de diagnose niet bepalend is voor de vraag of je arbeidsongeschikt bent. Het gaat om de beperkingen die je als gevolg van ziekte hebt. Met andere woorden: het UWV kijkt bij de WIA-beoordeling naar de beperkingen met een medisch objectiveerbare oorzaak.

CVS
De rechtbank Rotterdam erkent in een recente uitspraak dat die medische objectiveerbaarheid in CVS-zaken vaak lastig vast te stellen is. Juist omdat in die zaken een medische verklaring voor de chronische vermoeidheid niet of niet eenduidig vast te stellen is.

Beoordelingskader
Daarom heeft de Centrale Raad voor die gevallen geoordeeld dat de verzekeringsarts een individuele beoordeling moet maken waarbij de ervaren belemmeringen worden getoetst op plausibiliteit en consistentie.

Oftewel: kunnen de ervaren belemmeringen verklaard worden door de CVS en leidt dat tot het aannemen van beperkingen (ook als er niet direct een medische verklaring is voor de ervaren klachten)?

In de praktijk
Uit de uitspraak van de rechtbank Rotterdam blijkt dat dit nog niet in alle gevallen goed gedaan wordt.

Want hoewel de rechtbank duidelijke aanwijzingen ziet voor de plausibiliteit en consistentie van de beperkingen, blijkt uit de rapportage van de UWV-arts helemaal niet dat daarop getoetst is.

Dat betekent dat sprake is van een motiveringsgebrek en dat het UWV de zaak opnieuw moet beoordelen en beter moet motiveren welke beperkingen er (niet) zijn.

Tip!
In zaken waarin sprake is van CVS (of een andere moeilijk objectiveerbare aandoening), kijk goed naar het gehanteerde toetsingskader!

En ook: hoewel de hoofdregel is dat de eigen ervaring van de klachten niet doorslaggevend is, betekent dit niet dat daaraan helemaal geen waarde gehecht kan worden. Ook dat benadrukt de rechtbank Rotterdam nog eens.

Uitspraak nalezen?

Uitspraak van de rechtbank Rotterdam nalezen? Dat kan hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBROT:2024:1139

Door: Natascha Schenk

Het deskundigenoordeel. Een mooi instrument om te toetsen of je op de goede weg zit met de re-integratie van je zieke werknemer. Maar wat als je lang moet wachten op dat deskundigenoordeel? Kun je dat dan tegen het UWV gebruiken als je uiteindelijk een loonsanctie opgelegd krijgt?

Juridisch kader
In artikel 32a lid 3 Wet SUWI staat dat het UWV een deskundigenoordeel afgeeft binnen twee weken na ontvangst van het verzoek

In de praktijk
Helaas zien we in de praktijk vaak dat het UWV het deskundigenoordeel niet binnen deze termijn kan afgeven. Uit de cijfers van het UWV (over de eerste acht maanden van 2023) blijkt zelfs dat slechts 42,1% van de deskundigenoordeel binnen vier weken wordt afgegeven. Het percentage dat daadwerkelijk binnen de wettelijke termijn van twee weken wordt afgegeven is niet bekend.

Onregelmatig
De rechtbank Amsterdam heeft al eerder geoordeeld dat het enkele feit dat het UWV de termijn van twee weken overschrijdt, niet betekent dat het UWV daarmee onrechtmatig heeft gehandeld. Daarvoor zijn “bijkomende omstandigheden” nodig.

Casus
In een recente uitspraak van de Centrale Raad deed zich het volgende voor. Op 20 juli 2018 wordt een deskundigenoordeel aangevraagd dat uiteindelijk (ruim drie maanden later) wordt afgegeven op 31 oktober 2018. De werkgever krijgt een loonsanctie opgelegd waarover geprocedeerd wordt tot en met de Centrale Raad.

Centrale Raad
De Centrale Raad moet zich in die zaak ook uitspreken over de consequenties van het te late deskundigenoordeel. Helaas voor deze werkgever oordeelt de Centrale Raad daarover:

“De rechtbank heeft ook terecht geoordeeld dat het lange tijd uitblijven van het door werkneemster gevraagde deskundigenoordeel geen deugdelijke grond oplevert voor het achterwege laten van voldoende re-integratie-inspanningen.”

Oftewel: je kunt het UWV niet “de schuld geven” van jouw loonsanctie op de grond dat zij te laat waren met het deskundigenoordeel.

Tip!
Hoewel in de wet wél een termijn wordt gegeven, kun je juridisch gezien niets doen wanneer de termijn wordt overschreden door het UWV.

Omdat een deskundigenoordeel géén besluit is in de zin van de Algemene wet bestuursrecht kun je het UWV niet in gebreke stellen en een dwangsom vorderen. Ook kun je niet tegen het uitblijven van het deskundigenoordeel in bezwaar of beroep gaan. Bespaar je dus deze moeite.

Achtergrondinformatie
Je kunt hier artikel 32a lid 3 Wet SUWI vinden: https://wetten.overheid.nl/BWBR0013060/2024-01-01/0#Hoofdstuk5_Paragraaf5.1_Artikel32a

Uitspraak van de rechtbank Amsterdam nalezen? Dat kan hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBAMS:2021:6648 (r.o. 4.4).

De uitspraak van de Centrale Raad vind je hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2023:2535 (r.o. 4.2)

De kwantitatieve cijfers van het UWV bekijken? Dat doe je hier: https://www.uwv.nl/nl/publicaties/jaar-en-tertaalverslagen/2023/uwv-kwantitatieve-informatie-eerste-acht-maanden-2023 (p.5).

Door: Natascha Schenk

Werkgevers opgelet! Sluit je na twee jaar ziekte een vaststellingsovereenkomst (VSO) met jouw zieke werknemer? Let dan in ieder geval op de volgende twee punten, anders loop je misschien de compensatie van de transitievergoeding mis.

Reden van beëindiging
De Centrale Raad oordeelde recent in een zaak waar de verkeerde beëindigingsgrond zou zijn genoemd in de VSO. Daarom werd de compensatie transitievergoeding geweigerd door het UWV.

Het dienstverband werd weliswaar beëindigd na twee jaar ziekte maar daarnaast speelde ook een verstoorde arbeidsrelatie. Zowel in de VSO als in de stukken rondom het ontslag als statutair bestuurder werd een “diepgaand verschil van inzicht” genoemd als reden van de beëindiging.

Volgens het UWV is de reden van de beëindiging dus gelegen in de verstoorde arbeidsrelatie en niet in langdurige arbeidsongeschiktheid. En dat is voldoende reden de compensatie te weigeren.

De werkgever betoogt dat de reden voor de beëindiging tweeledig kan zijn. De langdurige arbeidsongeschiktheid kan mede aan de beëindiging ten grondslag hebben gelegen. De Centrale Raad vindt dat echter niet uit de stukken blijken. De compensatie is terecht geweigerd door het UWV en de transitievergoeding komt volledig voor eigen rekening van de werkgever.

Beëindigingsdatum
In een andere uitspraak die de Centrale Raad deze week publiceerde, werd de compensatie door het UWV geweigerd omdat de einddatum vóór twee jaar ziekte zou liggen. Ook dan is er geen recht op compensatie van de transitievergoeding.

De situatie was als volgt. Werknemer is op 19 november 2019, 2 jaar ziek. Een maand later sluiten zij een VSO waarin staat dat het dienstverband eindigt per 1 oktober 2019 en dat werknemer gelijktijdig per 1 oktober 2019 benoemd wordt in een andere, passende functie. In eerste instantie voor 1,0 en per 19 november 2019 wordt dit teruggebracht naar 0,6 (conform de WIA-beslissing). De werkgever vraagt compensatie voor de gedeeltelijke transitievergoeding die op dat moment betaalt wordt.

De compensatie wordt afgewezen door het UWV maar de Centrale Raad is het daar, onder verwijzing naar de Kolom-uitspraak, niet mee eens. Het UWV moet daarom een nieuw besluit nemen. Goed nieuws voor de werkgever, maar die heeft daar wel ruim drie jaar over moeten procederen…

Tip!
Laat je VSO opstellen door een specialist zodat je zeker weet dat je de compensatie transitievergoeding niet mist. Het is écht zonde om dat geld mis te lopen. Laat je dus goed adviseren over de VSO.

Uitspraak nalezen?

Uitspraak van de Centrale Raad nalezen over de reden van de beëindiging? Die vind je hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2024:303

Uitspraak van de Centrale Raad over de datum van de beëindiging bekijken? Dat kan hier: https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2024:297